ایران وایر
خبرها حاکی از آن هستند که «رها آجودانی»، زن ترنس و فعال مدنی به قید وثیقه دو میلیارد تومانی آزاد شد.
«امیرحسین آجودانی»، برادر رها با انتشار عکسی در حساب کاربری توییتر و اینستاگرام خود، خبر آزادی خواهرش را داد. او در این توییت نوشت: «خواهرم رها آجودانی به قید وثیقه دو میلیاردی آزاد شد.»
این زن ترنس و فعال اجتماعی و حقوق بشر به دلیل فعالیتهایش در شبکههای اجتماعی و مخالفت با حاکمیت جمهوری اسلامی، در تاریخ ۲۶ آذر ۱۴۰۱ توسط ماموران امنیتی در منزلش در شهرری بازداشت شد. او به دلیل این که در زمان بازداشت کمتر از ۱۸ سال سن داشت، پس از دستگیری، به کانون اصلاح و تربیت منتقل شده بود.
تا به امروز از وضعیت او اطلاعات بیشتری در دسترس نبوده است اما امیرحسین آجودانی در گفتوگو با «ایرانوایر» از شرایط بد خواهرش در بازداشت میگوید.
به گفته او، رها چهار روز در کانون اصلاح و تربیت و ۳۱ روز در انفرادی زندانی امنیتی بوده و تحت فشارهای زیادی قرار داشته است. در حال حاضر نیز شرایط روحی مناسبی ندارد و قادر به بیان آنچه در بازداشت بر او گذشته است، نیست. حتی رها هنگام تولد ۱۸ سالگی خود، در تاریخ ۲۰ دی در بازداشت بوده است.
برادرش در ادامه تاکید میکند که رها تا زمان برگزاری دادگاه، به صورت موقت و به قید وثیقه آزاد شده است و احتمال این میرود که حکم او در دادگاه، ۱۰ تا ۱۵ سال زندان باشد. این موضوع به نگرانیها درباره وضعیت رها دامن میزند.
رها آجودانی که با وجود سن پایین، مدتها است به عنوان یک زن ترنس و کنشگر مدنی در شبکههای اجتماعی به فعالیت مشغول است، در آخرین ویدیوی منتشر شده از خود پیش از دستگیری گفته بود: «هر روز که به عمر جمهوری اسلامی اضافه بشود، یک روز از عمر ما مردم ایران کم میشود.»
از زمان بازداشت تا انتشار خبر آزادی موقت رها، نگرانیها از شرایط روحی و جسمی او همچنان ادامه داشته است. اعضای جامعه رنگینکمانی و فعالان و كنشگران این حوزه با انتشار تصاویر و ویدیوهای رها، نگرانی خود را از وضعیت این زن ترنس و دیگر بازداشتیان رنگینکمانی اعلام کردهاند.
«تسا گانسرر»، نماینده پارلمان آلمان اعلام کرده بود که کفالت سیاسی رها را برعهده خواهد گرفت. او پیش از این نیز کفالت سیاسی «زهرا صدیقی همدانی» و «الهام چوبدار»، دو عضو جامعه رنگینکمانی محبوس در زندانهای جمهوری اسلامی را برعهده گرفته بود.
همچنین جمعی از فعالان در شهر بن آلمان نیز در حمایت از رها، عکس او را بر ساختمان «دانشگاه بن» و بر دیوار ایستگاه شهر به تصویر کشیده بودند.
نگرانی جامعه رنگینکمانی و کنشگران و فعالان این حوزه از این جهت است که افرادی مانند رها با هویت و بیان جنسیتی متفاوت و با هنجارهای مورد پذیرش و پسند جامعه و حکومت، در بازداشتگاه و زندانها از سوی نیروهای امنیتی، مسوولان زندان و همچنین زندانیان دیگر مورد آزار و اذیت و خشونتهای مضاعف قرار میگیرند. شواهد و گزارشها نشان میدهند که رنگینکمانیهای بازداشت شده در اعتراضات اخیر به واسطه گرایش جنسی و هویت و بیان جنسیتی خود، تجربیات تلخی از توهین و تعرض و تجاوز تا اجبار به همکاری با نیروهای امنیتی دارند.
افراد ترنس و مخصوصا زنان ترنس به دلیل نداشتن حمایت قانونی و در اکثر موارد، عدم حضور و حمایت خانوادههایشان در زمان بازداشت، تحت فشارهای شدید نیروهای امنیتی در جهت همکاری و ایفای نقش «پرستو» هستند.
علاوه بر این، در مورد بازداشت شدگان رنگینکمانی، بیم آن میرود که در مکانی نامناسب نگهداری شوند.
زنان ترنس ومردان همجنسگرایی که به بندهای مخصوص مردان در زندانها منتقل میشوند، شرایط ناگواری را تجربه میکنند. تهدید به انتقال به بند مردان از سوی نیروهای امنیتی، بهویژه بندهای مربوط به مجرمان با جرایم سنگین و خطرناک، یکی از ابزارهای شکنجه روحی و روانی علیه این افراد است؛ افرادی که مشابه این شکنجهها را روزانه در خانواده و جامعه تجربه کرده و میکنند.
ترنس یا ترنسجندر یک واژه چتری است و در واقع به شخصی گفته میشود که هویت جنسیتی خود را مغایر با جنسیتی که در بدو تولد بر اساس ظاهر اندام جنسی به او نسبت داده شده است، تعریف میکند.
به زبانه سادهتر، زن ترنس به شخصی گفته میشود که با جسم و اندام جنسی منتسب به مردانه متولد شده است و جنسیت مردانه به او نسبت داده میشود، در صورتی که او خودش را یک زن میداند و هویت جنسیتی خویش را زنانه تعریف میکند.
مرد ترنس به شخصی گفته میشود که با جسم و اندام جنسی منتسب به زنانه به دنیا آمده است و جنسیت زنانه به او نسبت داده میشود، در حالی که او هویت جنسیتی خود را مردانه تعریف میکند و خویش را یک مرد میداند.
البته ترنسها میتوانند هویت جنسیتی «غیردوگانه» یا «نانباینری» نیز داشته باشند و با وجودی که جنسیت نسبت داده شده به خود را نمیپذیرند اما خودشان را متعلق به هیچکدام از دو قالب زنانه و مردانه ندانند.
در ایران، با استناد به فتوای «روحالله خمینی» مبنی بر این که جراحی تغییر جنسیت از مرد به زن و برعکس در صورت لزوم و با تایید پزشک بلامانع است، به ترنسها مجوز لازم برای ترنزیشن و انجام جراحیهای تصدیق یا بازتایید جنسیت از سوی دادگاه داده میشود.
روحالله خمینی در کتاب «تحریرالوسیله»، فصلی درباره مسایل فقهی و حقوقی افرادی که این جراحیها را انجام میدهند، نوشته است. با این حال، بسیاری از ترنسها روند گرفتن مجوز تصدیق جنسیت را تحقیرآمیز ارزیابی میکنند؛ مانند رها که سالها در برابر گرفتن مجوز تصدیق جنسیت از جمهوری اسلامی خودداری میکرد، زیرا باور داشت روند تحقیرآمیزی که در نهایت او را به عنوان بیمار شناسایی کند، بر خلاف حرمت و کرامت انسانی افراد ترنس است. رها باور داشت حکومتها در جایگاهی نیستند که جنسیت شهروندان را تایید کنند.
کمیته دفاع از حقوق زنان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر