۱۸ مهر ۱۴۰۴-کانون حقوق بشر ایران
کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۱۸ مهرماه ۱۴۰۴ – بنا به گزارش‌های رسیده، حدود شصت زن زندانی سیاسی که بامداد ۱۷ مهرماه ۱۴۰۴ از زندان قرچک ورامین به زندان اوین منتقل شدند، در شرایطی به‌سر می‌برند که از ابتدایی‌ترین نیازهای انسانی و بهداشتی محروم هستند. انتقال این زندانیان در نیمه‌شب و با حضور نیروهای امنیتی متعدد و خودروهای قفس‌دار انجام گرفته است.
انتقال شبانه و بی‌اطلاعی خانواده‌ها
منابع نزدیک به خانواده‌ها می‌گویند این انتقال بدون اطلاع قبلی و به‌صورت ناگهانی انجام شد. مأموران نیمه‌شب با آمبولانس‌ها و خودروهای نظامی وارد زندان قرچک شدند و زندانیان را در حالی‌که بسیاری در خواب بودند، بازرسی و سوار بر خودروهای قفس‌دار کردند.
خانواده‌های این زندانیان پس از ساعت‌ها بی‌خبری، از طریق تماس‌های کوتاه تلفنی متوجه شدند که عزیزانشان به بند ۶ زندان اوین منتقل شده‌اند؛ بندی که سال‌ها محل نگهداری متهمان سیاسی و عقیدتی بوده است.
اقامت اجباری در نمازخانه‌ها و کمبود وسایل گرمایشی
بر اساس گزارش‌های رسیده، زنان زندانی پس از ورود به زندان اوین، در راهروی پایین بند ۶ و نمازخانه‌ها اسکان داده شده‌اند. آن‌ها در حالی شب را به صبح می‌رسانند که تخت، پتو و هیچ‌گونه وسیله گرمایشی در اختیار ندارند.
با آغاز سرمای پاییز در تهران، این شرایط موجب سرماخوردگی و بیماری شماری از زندانیان شده است. یکی از نزدیکان این زندانیان گفته است:
«بسیاری از زنان روی زمین سرد و سیمانی می‌خوابند. نور کافی وجود ندارد، هوا سنگین است و دسترسی به آب گرم بسیار محدود است.»
انتقال از قرچک به زندان اوین؛ جابه‌جایی از رنجی به رنج دیگر
این زنان پیش‌تر در بند موسوم به «باشگاه» در زندان قرچک ورامین نگهداری می‌شدند؛ بندی که به‌دلیل فقدان تهویه مناسب، کمبود سرویس‌های بهداشتی و وضعیت غیربهداشتی، از سوی زندانیان و خانواده‌های آنان «غیرانسانی» توصیف شده بود.
در آن بند، بیش از شصت نفر در تنها هفت اتاق کوچک و یک راهروی باریک زندگی می‌کردند. تنها سه حمام و سه توالت برای همه در نظر گرفته شده بود و بسیاری از زنان ناچار بودند روی زمین بخوابند.
به گفته منابع موثق، در مردادماه گذشته، پس از قطع آب و برق و خودداری مسئولان از توزیع غذا، وضعیت بحرانی شد و زندانیان برای چندین روز در شرایط گرسنگی و بی‌برقی به‌سر بردند. هیچ پزشک مقیمی در بند حضور نداشت و زنان بیمار به بهداری منتقل نشدند.
سکوت مقامات و نگرانی خانواده‌ها
با وجود گستردگی انتقال و حساسیت شرایط، تا لحظه تنظیم این گزارش، هیچ مقام رسمی از سازمان زندان‌ها یا قوه قضاییه درباره علت جابه‌جایی زنان زندانی سیاسی توضیحی نداده است. خانواده‌ها می‌گویند امکان ملاقات یا ارسال وسایل گرمایشی برای آنان فراهم نشده و تماس‌های تلفنی زندانیان محدود به چند دقیقه در هفته است.
وضعیت وخیم زندانیان جرائم اجتماعی در قرچک
گزارش‌ها همچنین از سالن ۶ زندان قرچک ــ که زنان متهم به جرائم اجتماعی در آن محبوس هستند ــ حکایت از شرایطی مشابه دارد. در این سالن دست‌کم ۱۲ زن محکوم به قصاص در بلاتکلیفی به‌سر می‌برند. این وضعیت، به گفته منابع داخل زندان، فضای روانی سنگینی ایجاد کرده و موجب افزایش درگیری‌ها و فشارهای روحی بر سایر زندانیان شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر