۱۸ مهر ۱۴۰۴-کانون حقوق بشر ایران
کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۱۸مهرماه ۱۴۰۴ – در حالی‌که شامگاه ۱۷ مهر ۱۴۰۴ ده‌ها زن زندانی سیاسی از زندان قرچک ورامین به زندان اوین منتقل شدند، مریم اکبری منفرد، از قدیمی‌ترین زندانیان سیاسی زن در ایران، با وجود وخامت حال جسمی، در قرچک باقی مانده است. منابع مطلع گزارش می‌دهند که وضعیت سلامت او بحرانی است و به‌رغم تأکید پزشکی قانونی بر ضرورت درمان روزانه، همچنان از دریافت خدمات پزشکی محروم مانده است. این تصمیم مقامات زندان برای عدم انتقال وی، موجی از نگرانی در میان فعالان حقوق بشر و خانواده‌اش برانگیخته است.
منابع مطلع از داخل زندان قرچک اعلام کرده‌اند که اکبری منفرد در ماه‌های اخیر با دردهای شدید کمر و زانو، بی‌حسی در پا و اختلال حرکتی دست‌وپنجه نرم می‌کند. با وجود تأکید پزشکان متخصص و پزشکی قانونی بر لزوم انجام فیزیوتراپی و درمان روزانه، مسئولان زندان تاکنون از اعزام او به مراکز درمانی خودداری کرده‌اند.
بی‌توجهی عامدانه و پاسخ‌ندادن به درخواست‌ها
به گفته نزدیکان خانواده، پزشکی قانونی به‌طور رسمی اعلام کرده است که وضعیت مریم اکبری منفرد نیازمند فیزیوتراپی و مراقبت پزشکی روزانه است تا از گسترش آسیب‌های عصبی جلوگیری شود. با این حال، مقامات زندان قرچک با استناد به «کمبود امکانات» از اجرای این توصیه‌ها سر باز زده‌اند.
یکی از منابع نزدیک به خانواده گفته است: «مریم حتی برای حرکت و انجام کارهای ساده نیاز به کمک دارد، اما مسئولان زندان می‌گویند باید از قاضی اجازه بگیرد. دو هفته است نامه او ارسال شده اما هیچ پاسخی نداده‌اند.»
پزشکان هشدار داده‌اند که ادامه این وضعیت ممکن است به آسیب عصبی دائمی و بی‌اختیاری ادرار منجر شود. با وجود این هشدارها، درخواست‌های مکرر خانواده برای انتقال او به بیمارستان خارج از زندان بی‌پاسخ مانده است.
سابقه بیماری و هشدارهای پزشکی قانونی
پیش‌تر نیز پزشکی قانونی در گزارش‌های جداگانه بر ضرورت جراحی کمر و زانو برای این زندانی سیاسی تأکید کرده بود. اما در نبود پیگیری مؤثر و امکانات درمانی مناسب در زندان قرچک، وضعیت جسمی او در ماه‌های اخیر وخیم‌تر شده است. منابع آگاه می‌گویند مریم اکبری منفرد در بسیاری از شب‌ها به دلیل شدت درد قادر به خوابیدن نیست و بدون داروهای مسکن قوی نمی‌تواند حرکت کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر